1. „Kroki, ornamenty i figury parowe mazura w ujęciu Mieczysława Hłaski” (na podstawie Hłasko Mieczysław, Die Mazur, Vienna 1846, II wyd. 1857) – prelekcja Leszka Rembowskiego.
2. „Kroki, ornamenty i figury parowe mazura w ujęciu Karola Mestenhausera (na podstawie Mestenhauser Karol, Szkoła tańca Karola Mestenhausera: w 3-ch częściach. Cz. 3, Mazur i jego zasady oraz 150 figur mazurowych. Wydanie czwarte, zupełnie przerobione i powiększone przez Karola Mestenhausera nauczyciela tańca, Warszawa 1894) – prelekcja Jana Łosakiewicza.
3. Dyskusja: „O czym nam mówią i na ile dziś są przydatne stare podręczniki tańca” – Leszek Rembowski, Jan Łosakiewicz, Tomasz Nowak.
dr hab. Tomasz Nowak (Instytut Muzykologii UW)
Etnomuzykolog, antropolog tańca. Ukończył studia w Instytucie Muzykologii UW i uzyskał tytuł magistra na podstawie pracy pt. „Proces przekazu tradycji na przykładzie kształcenia skrzypków podhalańskich”, napisanej pod kierunkiem prof. dr hab. Anny Czekanowskiej-Kuklińskiej (1997). W latach 1997-2002 uczestnik studiów doktoranckich na Wydziale Historycznym UW. W roku 2003 uzyskał tytuł doktora na podstawie pracy pt. „Tradycje muzyczne społeczności polskiej na Wileńszczyźnie. Opinie i komentarze” (promotor: prof. dr hab. Anna Czekanowska-Kuklińska, recenzenci: dr hab. Bożena Muszkalska, dr hab. Prof. UW Piotr Dahlig). W roku 2005 ukończył dwuletnie podyplomowe studia Teorii Tańca na Wydziale V Akademii Muzycznej im. F.Chopina w Warszawie (praca dyplomowa pt. "Funkcje tańca wśród społeczności polskich na Kresach na przykładzie Wileńszczyzny, Grodzieńszczyzny i Żytomierszczyzny" napisana pod kierunkiem prof. dr hab. Roderyka Lange). W 2006 roku ukończył również Podyplomowe Studia Menedżerskie na Wydziale Zarządzania UW. Był inicjatorem i pierwszym kierownikiem "Warsaw Gamelan Group" - pierwszego koncertującego zespołu gamelanowego w Polsce. Jest aktywnym folklorystą, współpracującym z szeregiem instytucji kulturalnych w Polsce. Jest członkiem International Council for Traditional Music (UNESCO), Polskiej Sekcji Conseil International des Organisations de Festivals de Folklore et d'Art Traditionnels® oraz Sekcji Muzykologów Związku Kompozytorów Polskich. Laureat Nagrody „CLIO” 2006 przyznanej za książkę „Tradycje muzyczne społeczności polskiej na Wileńszczyźnie. Opinie i zachowania” (Warszawa 2005). W roku 2016 nakładem BEL Studio Sp. z o.o. (na zlecenie Instytutu Muzykologii UW) ukazała się kolejna książka jego autorstwa, zatytułowana „Taniec narodowy w polskim kanonie kultury. Źródła, geneza, przemiany”, stanowiąca próbę ukazania panoramy dziejów kanonu polskich tańców narodowych, obejmującego współcześnie pięć gatunków (polonez, mazur, krakowiak, kujawiak, oberek).
